Category Archives: Delije – Crvena Zvezda
25 χρόνια μαζί Θυρα 7 – Delije
1986-2011 25 ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ
Όλα άρχισαν το 1986.Σε έναν αγώνα για το UEFA μεταξύ του παναθηναικού και του ΕΡΥΘΡΟΥ ΑΣΤΕΡΑ.
Οι DELIJE είχαν έρθει μία μέρα νωρίτερα(30 Σεπτεμβρίου).Στο ξενοδοχείο που διέμεναν τους επισκέφτηκε την νύχτα πριν τον αγώνα ο «Υποβρύχιος» ή fat john όπως τον αποκαλούν τα αδέλφια μας οι Σέρβοι και τους ζήτησε εισητήρια για τον αγώνα,αφού τους εξήγησε ποιους εκπροσωπούσε καθώς και το μίσος που υπάρχει ανάμεσα σε εμάς και τους παναθηναικούς.
Όπως έχει ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ με την παρτιζάν.Γι’αυτό τον λόγο ζήτησε εισητήρια,για να υποστηρίξει τον ΕΡΥΘΡΟ ΑΣΤΕΡΑ απέναντι στους μισητούς εχθρούς του.
Όταν ρωτήθηκε πόσα εισητήρια χρειαζόταν,απάντησε γύρω στα 200 .Μια έκπληξη και γέλια ακούστηκαν και η απάντηση ήταν ότι είναι πολλά τα χρήματα για 200 εισητήρια.
Μετά από έναν πρόχειρο υπολογισμό,βγήκε το σύνολο.Ο «Υποβρύχιος»πήγε λίγο πιο πέρα μόνος του,μέτρησε κάποια χρήματα και τους απαντάει ότι αύριο θα είναι εκεί μαζί τους.
Και όντως ήταν.Μαζί με άλλους 200 τραγούδαγαν παρέα με τα αδέρφια από την Σερβία και βοήθαγαν όσο μπορούσαν.Μη ξεχάσω να αναφέρω οτι η κερκίδα είχε γεμίσει με δικά μας πανό κάτι που έκανε τους απέναντι να βγάζουν αφρούς.
Στο τέλος του αγώνα,αφου χαιρέτησε τα αδέρφια,τους υποσχέθηκε ότι σύντομα θα τους επισκέπτονταν μαζί με τους υπόλοιπους στην Σερβία.
Αυτή ήταν η αρχή για την αδελφοποίηση μεταξύ των Delije και της Θύραs 7.
To 1992(4 Μαρτίου) ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ξαναπαίζει με τον παναθηναικό.Το σκηνικό ακριβώς το ίδιο.Εκατοντάδες οπαδοί του Ολυμπιακού στο πλευρό των Σέρβων αδερφών τους.Αυτή τη φορά διέκρινες στην κερκίδα και ένα τεράστιο πανό που έγραφε:RED STAR GOOD LUCK – GATE 7
Την ημέρα του επαναληπτικού,κάποιος ενημέρωσε τους Delije ότι κάποιοι Έλληνες βρίσκονται στο γήπεδο και ψάχνουν για εισητήρια.Όταν αντίκρυσαν 2 πούλμαν,έμειναν όλοι έκπληκτοι.Παρακολούθησαν μαζί τον αγώνα και στο τέλος βρέθηκαν να διασκεδάζουν όλοι παρέα σε μια Pub του Βελιγραδίου.
Με παρόμοιο πανό που έγραφε «WELCOME ORTHODOX BROTHERS-GATE 7»μας υποδέχτηκαν οι DELIJE το 1994 σε φιλικό αγώνα που έδωσε η ομάδα μας στο Marakana του Βελιγραδίου.
Έκτοτε πολλές φορές μας έχουν επισκεφτεί τα αδέρφια μας σε αγώνες μας,όπως το ίδιο έχουμε κάνει και εμείς.Είτε σε derby ή champions league,είτε σε εκτός έδρας.Ελλάδα και εξωτερικό.
Αξίζει να σημειώσουμε ενέργειες που έχουν γίνει εκατέρωθεν που δείχνει το μέγεθος και ότι μιλάμε για πραγματική αδελφοποίηση και όχι κινήσεις απλά γιατι έχει γίνει μόδα η «φιλία»μεταξύ οπαδών.Εξάλλου δεν μιλάμε για μια απλή φιλία.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς.Απο που να αρχίσω και που να τελειώσω.
Απο την coreo που κάνανε τα αδέρφια μας για την αδελφοποίηση?Απο τα στεφάνια που στέλνουν κάθε χρόνο για το μνημόσυνο της ΘΥΡΑ 7 ή ακόμα καλύτερα το ότι έχει παραστεί αντιπροσωπεία από τους ίδιους για να μας τιμήσουν σε μνημόσυνο.Μηνύματα συμπαράστασης σε πανιά άπειρα.Και από τις 2 πλευρές.
Κινήσεις από το μερος μας επίσης αρκετές.
Ενδεικτικά κάποιες τις οποίες δεν γνωρίζουν αρκετοί.Οικονομική βοήθεια για το Κόσοβο,κάθε χρόνο αντιπροσωπεία δικιά μας σε ποδοσφαιρικό τουρνουά που γίνεται στο Κόσοβο μεταξύ οπαδών,πορεία στην σέρβικη πρεσβεία στην Ελλάδα με πανό και συνθήματα για τον αδερφό μας Uros Misic.Αυτές και άλλες πολλές .
Η ενότητα θα ενημερώνεται συνεχώς με φωτογραφίες και κείμενα με απόψεις από προσωπικές εμπειρίες οι οποίες δεν είναι γνωστές στον πολύ κόσμο.
Το Άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ultras.gr
ΠΗΓΗ: ultras.gr
Ρεν – ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ 4-0 (ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΚΕΡΚΙΔΑ)
Δεν τα κατάφερε ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ σε ακόμα ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι και γνώρισε την ήττα με 4-0 από την Ρεν. Η ομάδα του Ρόμπερτ Προσινέτσκι επιστρέφει στις εγχώριες διοργανώσεις με στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου.
Παρά το άσχημο αποτέλεσμα του πρώτου παιχνιδιού (1-2) οι DELIJE δεν πτοήθηκαν και έδωσαν παρόν σε ακόμα ένα εκτός έδρας παιχνίδι.
ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ – Γιαβόρ 2-0 (ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ)
2η αγωνιστική στο SAMPIONAT και ήρθε η νίκη για τον ΕΡΥΘΡΟ ΑΣΤΕΡΑ. Η ομάδα του Ρόμπερτ Προσινέτσκι άνοιξε το σκορ 22’ και διπλασίασε τα τέρματα της στο 68’ !!!!
Οι Delije σε ακόμα ένα ματς ήταν παρόν και μετά την ήττα της παρτιζαν (ήττα εντός έδρας από την Σλόμποντα Σεβόινο με 1-2) ήθελαν μια νίκη για την ομάδα τους μετά το άσχημο ξεκίνημα της προηγούμενης εβδομάδας.
Αξίζει να αναφερθούμε και σε ένα πανό που αναρτήθηκε στο πέταλο.
«Ίσως είμαι ανόητος που το γράφω αυτό, αλλά χωρίς εσένα δεν μπορώ να αναπνεύσω» ανέφερε το πανό
Η σύνθεση του Αστέρα: Μπαΐκοβιτς, Μίκιτς, Τσόσιτς, Αντι, Τόσιτς, Σάβιο (63’ Βέσοβιτς), Ντιμιτρίγεβιτς, Λάζοβιτς (79’ Καλουντιέροβιτς), Εβάντρο, Μπόρχα (73’ Γέρεμιτς), Μεζένγκα.
Σκόρερ: Τόσιτς, Εβάντρο
ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ – παρτιζάν ’05
Η σκέψη έγινε πραγματικότητα και έδωσε τη θέση της στην προσμονή. Ένα ταξίδι στην πατρίδα των «αδερφών» μας, οπαδών του Ερυθρού Αστέρα, στη Σερβία, ήταν επιτακτική ανάγκη. Εκεί, δίπλα τους, ενάντια στη μισητή Partizan, σε μία αναμέτρηση αντίστοιχη με αυτές κόντρες στους πελάτες μας, εντός των συνόρων. Χωρίς δεύτερη κουβέντα, όσοι είχαμε την ευκαιρία την αρπάξαμε και την Πέμπτη (14/10/05) στις 12 το βράδυ, 12 άτομα (6 από το σύνδεσμο του Μοσχάτου και 6 από τους Misfits) ξεκίναγαν το μακρινό ταξίδι για την υπεράσπιση των ερυθρόλευκων χρωμάτων.
Η ήττα στο μπάσκετ από τον λαγοκοταϊκό δεν μας πτόησε και έτσι το ραντεβού στο σταθμό Λαρίσης μας βρήκε με όρεξη και ανυπομονησία. Σε λίγα λεπτά ξεκίνησε ο πολύωρος γολγοθάς με πρώτη στάση τη Θεσσαλονίκη. Ένδειξη για συνάντηση με τους Μακεδονομάχους της μπουγάτσας δεν υπήρχε, καθώς οι οπαδοί της Partizan απείχαν από το παιχνίδι (ωραίοι οπαδοί!), με αποτέλεσμα οι μπαοκητσίδες να μην ανέβουν στη Σερβία. Το ταξίδι ήταν αρκετά ευχάριστο και, μάλιστα, έγινε ακόμη πιο διασκεδαστικό με την εύρεση στο τρένο απογόνων της Ασέας. Δεν ήταν πολλοί αλλά προσέφεραν μεγάλη διασκέδαση σε όλους μας (για περισσότερες λεπτομέρειες ρωτήστε μας από κοντά). Αποκορύφωμα η στάση στο Λιανοκλάδι. Το κόμπλεξ και τα απωθημένα των πράσινων λαγών στο αποκορύφωμά τους. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι αξίζει να ασχοληθούμε περισσότερο με αυτούς που αποτελούν την ντροπή των οπαδών.
Λοιπόν, η Θεσσαλονίκη μας υποδέχθηκε με κρύο και η σκέψη για ένα ζεστό καφέ ήταν ό,τι καλύτερο υπήρχε. Αναχωρήσαμε στις 9 το πρωί και μπροστά μας ξεδιπλωνόταν το κύριο μέρος του ταξιδιού-γολγοθάς. Οι ώρες δεν πέρναγαν, αλλά τίποτα δεν στεκόταν ικανό να χαλάσει τη διάθεσή μας. Ούτε η προκλητική συμπεριφορά των Σκοπιανών, ούτε οι συνεχείς στάσεις, αλλά ούτε και η επιπλέον 2ωρη καθυστέρηση λίγο πριν το Βελιγράδι. Μετά από 15 ώρες ταξιδιού, η αντάμωση με τα «αδέρφια» μας ήταν γεγονός!Μπροστάρης στην υποδοχή ο πρόεδρός μας (Λόχας), ο οποίος βέβαια θα έχει γίνει επίτιμο μέλος των Brigate, μετά από τόσες φορές που έχει ανέβει. 20 συνολικά άτομα μας περίμεναν στο σταθμό, προκειμένου να μας καλωσορίσουν. Όσοι ήμασταν από το club του Μοσχάτου μας περίμεναν οι Brigate, ενώ τα παιδιά από τους Misfits οι Ultra Boys. Προσωρινά χωρίσαμε αφού θα μας φιλοξενούσαν σε δύο διαφορετικά μέρη. Το ραντεβού μας ορίστηκε για την επόμενη ημέρα έξω από το γήπεδο.
Στη συνέχεια μεταφερθήκαμε λίγα χλμ έξω από το Βελιγράδι-στο Pancevo-, όπου και θα διαμέναμε. Αφού ικανοποιήσαμε τα στομάχια μας μετά το πολύωρο ταξίδι, επισκεφτήκαμε ένα μπαράκι, όπου βρίσκονταν και τα άλλα μέλη των Brigate. Μαζί τους και η έτερη σημαία του συνδέσμου, ο (Τεράστιος), που μαζί με τον (Λόχα) είχαν ανέβει δύο ημέρες νωρίτερα. Η γνωριμία, αλλά κυρίως η υποδοχή από τα παιδιά ήταν συγκινητική. Ένα ποτήρι μπύρα στο χέρι και μία πρόποση ήταν το ξεκίνημα ενός απίστευτού γλεντιού και μιας σπουδαίας φιλίας. Όλα τα παιδιά ήταν φιλικότατα και γρήγορα μας έκαναν να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας. Μετά από κατανάλωση αρκετών λίτρων μπύρας, ήρθε η ώρα για ξεκούραση. Ραντεβού το επόμενο πρωινό, στις 12, με προορισμό το γήπεδο.
Το ναυλωμένο (!) van μας περίμενε υπομονετικά στο σημείο συνάντησης το πρωί. Το κάλεσμα για ‘συνάντηση’ με τους οπαδούς της Partizan ήταν άκαρπο, και η πορεία μας για το ιστορικό Μαρακανά μόλις ξεκινούσε. Με το που φτάσαμε στο γήπεδο, το ‘σύρμα’ είχε ήδη πέσει και όλοι οι ερυθρόλευκοι της Σερβίας μας κοιτούσαν ερευνητικά, αλλά πάντα με καλοσύνη στο πρόσωπό τους. Η ανταλλαγή αναμνηστικών έγινε σε κλάσματα δευτερολέπτων, ενώ δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε και τα δώρα που μας προσέφεραν οι Σέρβοι, λίγο πριν την είσοδό μας στο γήπεδο.Το Marakana από την πρώτη στιγμή ήταν άκρως εντυπωσιακό. Γήπεδο που πολύ εύκολα γίνεται κολαστήριο με την κατάλληλη ατμόσφαιρα από τους κατάλληλους οπαδούς. Οπότε, η χημεία ήταν η καλύτερη δυνατή. Τις όμορφες σκέψεις μας τις έκοψε η είδηση ότι τα άλλα 23 αδέρφια μας από την Ελλάδα δεν θα έρχονταν τελικά λόγω κακοκαιρίας που δεν επέτρεψε στο αεροπλάνο τους να προσγειωθεί στο Βελιγράδι. Κρίμα!
Ωστόσο, δεν πτοηθήκαμε.
Οι μεγαλύτεροι σε όγκο, πάθος, λεβεντιά και αγάπη για την ομάδα τους οπαδοί από τον ελλαδικό χώρο, συναντούσαν τους αντίστοιχούς τους από τη Σερβία.Κοινό στοιχείο; Μα τι άλλο από το κόκκινο και το άσπρο, αλλά και το πάθος, την αγάπη και την στήριξη που μόνο εμείς ξέρουμε να δίνουμε στην ομάδα μας.
Παντού ερυθρόλευκες σημαίες, κασκόλ και ανάμεσά τους πανό και σημαίες με το δαφνοστεφανωμένο έφηβο επάνω.
Τι καλύτερο από το να βλέπεις οπαδούς άλλης ομάδας να ασπάζονται και να αποδέχονται τα σύμβολά σου, σαν να ήταν δικά τους.
Τι καλύτερο από το να σε καλωσορίζουν στο γήπεδό τους 25.000 και πλέον οπαδοί του Ερ. Αστέρα, χειροκροτώντας όρθιοι στο άκουσμα ότι ανάμεσά μας βρίσκονται τα αδέρφια μας οι Ολυμπιακοί .
Στιγμές μοναδικές, στιγμές που νιώθεις ακόμη πιο υπερήφανος γι αυτό με το οποίο έχεις επιλέξει να ταυτίσεις τη ζωή σου και που δεν είναι άλλο από την ιδέα που περικλείεται στη λέξη ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.
Μπορεί να βρισκόμασταν χλμ μακριά από τον Πειραιά, αλλά η εικόνα που αντικρίζαμε γύρω μας και η όλη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο γήπεδο, μας δημιουργούσε την αίσθηση ότι βρισκόμασταν στο πέταλο του Καραϊσκάκη, στην ιστορική ΘΥΡΑ 7. Γεγονός που μας έκανε να νιώθουμε πιο άνετα;, όντας σε ένα γνώριμο για εμάς περιβάλλον.Οι φωνές, ο παλμός και το πάθος μας έγιναν ένα με αυτά των Σέρβων και η εξέδρα δεν μπορούσε παρά να πάρει φωτιά. Τρομεροί σχηματισμοί με καπνογόνα, αλλά και μοναδικά σε ρυθμό συνθήματα, μας θύμιζαν αρκετά τη δική μας εξέδρα. Όσο μπορούσαμε, βοηθούσαμε και εμείς τους ‘αδερφούς’ μας και κάθε φορά που τραγουδάγαμε μας επευφημούσαν. Μοναδικές στιγμές, μοναδικός κόσμος!
Κάθε ‘π’ είχε από δύο μεγάφωνα και ο οργανωτής με το μικρόφωνο καθοδηγούσε τον κόσμο, με αποτέλεσμα μια και μοναδική φωνή να σκίζει τον ουρανό του Βελιγραδίου-Η φωνή της ερυθρόλευκης ολυμπιακής ψυχής, που κάθε Κυριακή στο δικό μας γήπεδο, το Καραϊσκάκη, φτάνει μέχρι τους ουρανούς και τα ΑΔΕΡΦΙΑ μας, ενώ στο Μαρακανά προκαλεί ρίγος σε κάθε αντίπαλο.
Μίξη μοναδική, μίξη ερυθρόλευκη, που δεν μπορεί παρά να καθηλώσει τον οποιονδήποτε και οπουδήποτε.
Η νίκη του Ερ. Αστέρα (2-0) έκανε ακόμη καλύτερο το κλίμα και όλοι μεταφέραμε το γλέντι του γηπέδου στο μπαρ που μας οδήγησαν τα ‘αδέρφια’. Η ποτοκατάνυξη έφυγε από κάθε όριο, με την ανταλλαγή συνθημάτων του θρύλου και του Αστέρα να ξεσηκώνουν το μαγαζί.
Χρειαζόμασταν, όμως, και ξεκούραση αφού το ταξίδι της επιστροφής θα ήταν ακόμη δυσκολότερο. Ο πρωινός καφές μας έκανε αρκετά καλό και μετά από μία σύντομη περιπλάνηση στα σοκάκια του Pancevo, ο επίλογος δόθηκε στο σταθμό του Βελιγραδίου Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και το ‘ευχαριστώ’ σε αυτά τα παιδιά που μας προσέφεραν τα ΠΑΝΤΑ ήταν το ελάχιστο που μπορούσαμε να πούμε.
Ο δρόμος μέχρι τη Θεσσαλονίκη ήταν πολύ πιο δύσκολος απo ότι τον περιμέναμε. Η κούραση μας είχε καταβάλει και όλα διογκώθηκαν από τα ηλίθια τερτίπια των Σκοπιανών στα σύνορα. Όλα λύθηκαν όμως με την ηγετική παρέμβαση του Τάσου από τους Misfits. Στην Καρντασούπολη μια πολύ μεγάλη έκπληξη μας περίμενε.Όχι από τους μπουγατσοκιμάδες (που για άλλη μια φορά ήταν ανύπαρκτοι), αλλά από την είσοδο στο τρένο μερικών λαγών (ναι, καλά διαβάσατε) που κατέβαιναν για τον αγώνα με την Μπαρτσελόνα. Άλλο ένα διασκεδαστικό ταξίδι μόλις ξεκινούσε.
Η άφιξη στην Αθήνα μας βρήκε με ανάμεικτα συναισθήματα. Η εμπειρία που ζήσαμε ήταν μοναδική και τα συναισθήματα που νιώσαμε δεν περιγράφονται με λέξεις. Η επιστροφή στη μεγαλούπολη μας ψιλοχάλασε, αφού θα ξαναβλέπαμε την αγαπημένη μας ομάδα σε μία εβδομάδα. Τουλάχιστον, όλοι μας ξέραμε ότι υπερασπιστήκαμε και στη Σερβία, επάξια, τον Ολυμπιακό μας και ενώσαμε τα κόκκινα της ψυχής μας με άλλους ομοϊδεάτες.
Η παρουσία μας στο Βελιγράδι και η γνωριμία μας με τα ‘αδέρφια’ μας του Ερ. Αστέρα μας γέμισε με εμπειρίες, αποδεικνύοντάς μας ότι ο αθλητισμός και οι ομάδες μπορούν να γεννήσουν στοιχεία όπως φιλία, αλληλοσεβασμός και αλληλοεκτίμηση, σε απάντηση προς όλους αυτούς που κατηγορούν και λοιδορούν το χώρο των οπαδών, οργανωμένων και μη.
ΘΡΥΛΕ ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΣΟΥ ΣΤΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΠΑΝΤΟΥ
Το Άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ultras.gr
ΠΗΓΗ: ultras.gr
ajmo ajde svi u napad – ΟΛΟΜΕΤΩΠΗ ΕΠΙΘΕΣΗ (Βίντεο απο MARAKANA)
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΜΑΡΑΚΑΝΑ, ajmo ajde svi u napad ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΛΟΜΕΤΩΠΗ ΕΠΙΘΕΣΗ !!!! ΣΑΝ ΤΟ ATTACK NOW ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ .
ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ – Ρεν 1-2 (Βίντεο & φώτο απο το coreo)
Αν έπαιζε ο κόσμος για ακόμα ένα εντος έδρας παιχνίδι θα είχε πάλι ένα εύκολο βράδυ ο Αστέρας. Αν και όλα ξεκίνησαν ιδανικά (Ο Καντού με εύστοχο πέναλτι έβαλε μπροστά τον Αστέρα (17’) ) δυστυχώς λίγο πριν από το τέλος του πρώτου ημιχρόνου (41’ Πιτρόιπα) έκανε το 1-1. Στο 75’ (Μοντάνο) το θέμα πρόκρισης έγινε ακόμα πιο δύσκολο.
Η σύνθεση του Αστέρα: Μπαΐκοβιτς, Τόσιτς, Τσόσιτς, Βίλοτιτς, Μίκιτς, Κοβάσεβιτς, Ντιμιτρίγεβιτς, Καντού (56’ Εβάντρο), Λάζοβιτς, Μπόρχα, Καλουντιέροβιτς (65’ Μεζένγκα).
xwrismyalo.wordpress.com 